Jej portret

Temat kolejnej wymianki na Art grupie bardzo kobiecy mnie osobiście bardzo przypadł do gustu. w poszukiwaniu odpowiedniego portretu przekopałam oczywiście Internet i wpadłam na pomysł jakby tu zinterpretować ten temat. Na moim ateciaku wszystkie elementy w jakiś sposób związane są z kobiecością i on w całości jest takim kobiecym portretem. Na początek biała kartka – biel kojarzy mi się z niewinnością, czystością, ulotnością; czarne dodatki koronka – zmysłowość, seksowna bielizna, intymność; napisy także nie są przypadkowe – fragmenty wiersza pt „Portret Kobiety”

Musi być do wyboru,

Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.

To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.

Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,

Czarne, wesołe, bez powodu pełne łez.

Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.

Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.

Naiwna, ale najlepiej doradzi.

Słaba, ale udźwignie.

Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.

Czyta Jaspera i pisma kobiece.

Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.

Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.

Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,

własne pieniądze na podróż daleką i długą,

tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.

Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.

Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.

Albo go kocha albo się uparła.

Na dobre, na niedobre i na litość boską.

Kwiaty – cóż nie znam kobiety, która nie kochałaby róż ; perełki – biżuteria, elegancja, styl… i wreszcie sam portret w pięknej  ramie  – zawsze lubiłam podziwiać piękne portrety kobiet z różnych epok wiszące w np w muzeach czy na zamkach 🙂

Miłej kontemplacji kobiecego portretu życzę 🙂