To efekt wspólnego projektu z moją klasą. W czasie pandemii dużo rozmawialiśmy o emocjach, lękach i smutkach. Szukaliśmy recepty jak sobie radzić w tym trudnym czasie. Zainspirowana ogólnopolskim projektem pod kierownictwem Marty Florkiewicz – Borkowskiej, poprosiłam by dzieci narysowały swój projekt pożeracza smutku – nie wiedziały po co mi one, a ja zamierzałam uszyć je dla nich z filcu. Każdy otrzymał swojego podczas zakończenia roku szkolnego.
